De fossiele verslaving – Lezing congres

Op 9 oktober 2013 vind het congres “Gerommel in de ondergrond: risico’s in kaart gebracht” plaats. Met sprekers van de NAM, de RUG, GroenLinks, een oud NAM ingenieur en Herman Damveld. Herman volgt al sinds de jaren 70 als zelfstandig onderzoeker en publicist de ontwikkelingen rond energie en bodemgebruik. Zijn lezing “de fossiele verslaving” is hieronder te lezen en te zien.

[gview file=”http://www.co2ntramine.nl/wp-content/uploads/2013/10/De-fossiele-verslaving-Herman-Damveld-congres-Co2ntramine-9-10-2013.pptx”]

Duurzame energie is tot nu toe in Nederland niet echt van de grond gekomen: het maakt nu 4,4% uit van het totale energiegebruik. Fossiele energie (94,5%) blijft maatgevend in het energiegebruik. Kernenergie heeft een beperkte rol (1,1%) maar er moet wel wat gebeuren met het radioactieve afval: zoutkoepels in Noord-Nederland staan hiervoor al vanaf 1976 op de lijst. De opslag van CO2 in bijna lege gasvelden in de provincie Groningen was een middel om door te gaan met kolencentrales, maar die is nu weer even van de baan. Toch duiken die opslagplannen telkens weer op: de regering wil blijven rommelen aan en met de ondergrond.

Ook de aardbevingen door de winning van aardgas gaan door, omdat de regering de aardgasbaten niet kwijt wil. De aardgasbaten zijn niet gebruikt om te investeren in duurzame energie. En het geringe aandeel duurzame energie is vervolgens een argument om langer door te gaan met fossiele brandstoffen en recent is de winning van schaliegas nodig geacht om de overgang naar duurzame energie te overbruggen.

Maar hoe lang is die brug? Is het een uitschuifbare brug? De ervaring leert dat die brug al dertig jaar steeds verder uit wordt geschoven. Dat doet me echt denken aan een verslaafde die alles uit de kast haalt om maar verslaafd te blijven en het gedrag niet te hoeven veranderen.

Alleen een radicale verandering kan een eind maken aan het gerommel in de ondergrond. Ik denk daarbij al vele jaren aan het uitroepen van de onafhankelijke republiek Groningen. Zo krijgen de Groningers zeggenschap over de bodem waar ze op wonen: baas in eigen bodem. En zo kan Groningen het eerste land worden dat volledig op duurzame energie draait: we krijgen van de zon per jaar namelijk 35 keer zoveel energie als we gebruiken.

Helaas, ik zie geen tekenen dat die republiek er komt. De verdoving door de fossiele verslaving heerst en het gerommel in de ondergrond zal niet stoppen.

Uitgebreide versie inclusief bronnen
De uitgebreide versie van dit betoog, inclusief bronvermeldingen, is te lezen via deze link (PDF).

Auteur: Herman Damveld

Herman Damveld woont in Groningen en is zelfstandig onderzoeker en publicist over energie. Vanaf 1976 houdt hij zich bezig met plannen voor ondergrondse opslag van kernafval. Hij heeft daar veel over gepubliceerd. In 1996 kwam hij ook rapporten tegen over ondergrondse opslag van CO2 en ziet veel overeenkomsten tussen hoe de overheden omgaan met kernafval en met CO2. De zonnepanelen van Damveld maken meer stroom dan hij gebruikt en hij is dus stroomproducent.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.