Marking nuclear waste disposal facilities

Toekomstige generaties kunnen te maken krijgen met de gevaren van definitieve opslag van kernafval in de diepe ondergrond. Per slot van rekening neemt der radioactiviteit van het opgeslagen plutonium met het helft af in 25.000 jaar. Ook in Nederland is opslag op de lange termijn niet uitgesloten. Het is onze verantwoordelijkheid de toekomstige mensen van de opslagplaatsen weg te houden.

Bij doorgifte van kennis aan toekomstige generaties moeten we ervoor zorgen dat er geen belangrijke feiten of gegevens verloren gaan. Het kennisniveau moet stabiel blijven. Men moet voorkomen dat kennis wordt vergeten of vernietigd of in een andere context een andere betekenis krijgt. Het probleem van de stabiele doorgifte van kennis doet zich voor bij de toepassing van technologieën met mogelijk onomkeerbare gevolgen tot in de verre toekomst. Het gaat hier om kennis over bijvoorbeeld radioactief afval. Maar hoe zou men toekomstige generaties moeten waarschuwen?

Daarover gaat het artikel Marking nuclear waste disposal facilities (PDF) van Herman Damveld.

Auteur: Herman Damveld

Herman Damveld woont in Groningen en is zelfstandig onderzoeker en publicist over energie. Vanaf 1976 houdt hij zich bezig met plannen voor ondergrondse opslag van kernafval. Hij heeft daar veel over gepubliceerd. In 1996 kwam hij ook rapporten tegen over ondergrondse opslag van CO2 en ziet veel overeenkomsten tussen hoe de overheden omgaan met kernafval en met CO2. De zonnepanelen van Damveld maken meer stroom dan hij gebruikt en hij is dus stroomproducent.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.